In three languages: Persian - Deutsch - English
چشام هنوز بسته بودن ولی یه حسی بم می گفت صبح شده. از طرف دیگه هنوز ساعتم زنگ نزده بود و این خودش دلیل کافی برای ادامه دادن به خواب شیرین بود. مدتی بعد یه حس خوب و عجیبی که تمام وجودم رو فرا گرفته بود بم گفت بهتره بیدار شی.
هر چی فکر می کردم یادم نمی آمد دیشب چه اتفاقی افتاده بود و شاید اصلا ساعتم رو کوک نکرده بودم که بخواد زنگ بزنه.
با همان چشمای بسته یهو حس کردم لباس خواب تنم نیست و این شوک باعث شد لای چشامو باز کنم ببینم اطرافم چه خبره. و این خودش منتهی شد به یک شوک شدیدتر.
چون دو تا چشم سبز رو دیدم که دقیقا به چشم های من خیره شده بودند. هر چی به مغزم فشار آوردم که صاحب این دو تا چشم کی هستش و چی جوری به اتاق من اومده جوابی دریافت نکردم. به این نتیجه رسیدم که این اصلا اهمیتی نداره مهم این بود که اون چشما داشتن به من نگاه می کردن و از آن مهمتر تو این دنیای نامرد این دوتا چشم فقط فقط به من نگاه می کردند.
نمیدونم چرا و چی جوری ولی این چشما داشتن یه حس محبت بی نهایتی رو به من منتقل می کردن که تا ان موقع نمی شناختم. دیگه خواب از سرم پریده بود. تصمیم گرفتم خودم رو دیگه به خواب نزنم و و پاشم. منم هم باید پاسخ این محبت رو می دادم منم باید با یک نگاه هزار حرف ناگفتمو می زدم.
با رضایت فرد مورد نظر یه عکس ازش گذاشتم اینجا تا شما هم اسرار چشم هایش رو ببینین. آیا به من حق نمی دین؟ (در صورتی که لینک کار نمی کنه. برین به پست بالا.)
وقتی که تو تختم راست نشستم متوجه شدم این چشمها مال کیه و شب گذشته مثل فیلمی از جلوی چشمم گذشت. از خستگی یادم رفته بود کامپیوتر رو خاموش کنم. در همین لحظه بود که واقعیت تمام وجودم رو فرا گرفت. تازه یادم اومد که من در تمام عمرم هیچ قت لباس خواب تنم نمی کردم و همیشه با همان شلوار لی می خوابیدم. و اینکه این حس بی نهایت خوب مربوط به پایان یافتن دوره امتحانات بوده و اینکه چند وقت دیگه عید نوروز میشه. علت تازگی این حسم هم به خاطره این بود که این ترم اول دانشگام هست.
*****
Meine Augen waren noch zu, aber ich spürte, dass es in der frühen Morgenstunde war. Der Wecker hatte noch nicht geklingelt, was mich ermutigte meinen süßen Schlaf fortzusetzen. Ein unglaublich gutes Gefühl ließ mich nicht weiter schlafen. Je mehr ich zu erinnern versuchte, was gestern Nacht passiert war, desto weniger erinnerte ich mich. Hatte ich überhaupt den Wecker gestellt, fragte ich mich.
Noch mit geschlossenen Augen merkte ich auf einmal, dass ich keinen Schlafanzug an hatte, dass schockte mich, zugleich machte ich meine Augen ein kleines bisschen auf, was anscheinend ausreichend war, um einen weiteren aber diesmal angenehmen Schock in mir hervorzurufen.
Ich erblickte zwei wunderbar grüne Augen, die mich anschauten. Der Versuch, mich daran zu erinnern, wessen Augen diese Waren, und wie zum Geier, die in mein Zimmer rein gekommen waren, schlug fehl.
Ich entschied mich, dass dies keine Rolle mehr spielen sollte, es war wichtig, dass diese Augen nur mich und wenn ich sage nur mich, dann meine ich in der ganzen Welt nur mich anschauten.
Weiß nicht, wie diese Augen dieses wunderbares Gefühl, die ich bis dahin nicht gekannt habe, auf mich übertragen konnten. Ich war jetzt allmählich wach und wollte aufstehen, ich musste diesen Blick mit meinem erwidern, mit einem wortlosen Blick, der auf die selbe Art und Weise, mein inneres Gefühl wieder spiegelt.
An dieser Stelle ist es angebracht, euch ein Bild von diesen wunderbaren Augen zu zeigen. Keine Sorge sie weiß Bescheid.
Als ich auf meinem Bett saß, wusste ich sofort wem die Augen gehörten. Die gestrige Nacht spielte sich live vor meinen Augen ab, vor Müdigkeit hatte ich glatt vergessen den Monitor auszuschalten.
Diese bittere Ernüchterung machte mir bewusst, dass ich in meinem ganzen Leben noch nie mit Schlafanzug geschlafen hatte, warum sollte ich es heute Nacht getan haben!?!
Aber dieses unglaublich süßes Gefühl, woher denn das. Naja , dass war offensichtlich wegen des erfolgreichen Abschluss der Klausurphase. Zumindest hatte ich alle Klausuren mit akzeptablen Noten bestanden :D
Dazu noch ist ja bald das iranische Neujahr...
Und warum war mir dieses Gefühl neue, das ist ja wohl sehr einfach, hallo das ist doch mein erstes Semester, also konnte ich das Gefühl vorher gar nicht gekannt haben.
*****
My eyes were still closed. I could feel the smell of an early morning, but decided to wait for my alarm clock and wanted to continue my sweet sleep. A delightful feeling didn't let me sleep. Trying to remember what has happened last night wasn't successful. I don't know why, but it was also weird that I couldn't remember me setting the alarm-clock
Still with closed eyes, I realized, that I wasn't wearing any pyjamas, I don't know why, but it was a shock to me, which made me to open my eyes a little bit.
You would never believe me what I saw, even to me was it a surprise, a good one. I saw two terrific green eyes, which were staring at me. I gave up the try to find out, whose eyes were these. It was irrelevant, because these wonderful eyes were staring at me, and only at me.
I don't know how it was possible, that these eyes could transfer such a delightful feeling to me, one which I didn't use to know until this day. I thought, it's now your turn, you must show all you feel through your eyes.
At this point I want to let you to take a look at these eyes. Don't worry she knows about my weblog. (If the link doesn't work scroll down, you will find the same picture in the new post.)
Sitting on my bed, I realized at once whose eyes these were. Last night I was so tired, that I had forgotten to turn off the monitor.
It was the bitter disillusion, which let me remember again, that I had never ever slept with pyjama, why should I had done it last night?!
And what about this delightful feeling. It was obviously the fact, that I had done well at all my exams of this semester, which gave me this feeling. And furthermore there will be soon the persian New year...
And why was it new to me? This one was easy: Because it was my first semester at all.
